Maarten controleert vervolgens de politieauto waar we vandaag mee de weg op gaan. Alle materialen zijn aanwezig; van drugstests en een bezem tot de AED. We kunnen dus op pad. Het is een rustige dienst. Maarten baalt er zichtbaar van. Hij had zijn voorzitter een spectaculaire dienst willen voorschotelen, maar ook dit is een kant van het politiewerk. Het is soms hollen of stilstaan. Ook deze middag. Variërend van een reanimatie tot een (later bleek vals) overvalalarm. Een check bij een openluchtfestival en de gebruikelijke controles in het verkeer.

Om 18.00 uur eten we wat en kletsen we bij. Ik kom in gesprek met een andere politieman. Een goede en ervaren collega die mij gedetailleerd deelgenoot maakt van zijn persoonlijke verhaal. Jaren geleden werd hij bij een schietincident neergeschoten. Een ingrijpende ervaring die laat zien hoe belangrijk het is dat de politieleiding niet terughoudend moet zijn in de ondersteuning. In die tijd moest de korpschef er aan te pas komen om recht te doen aan de afwikkeling van dit heftige incident.

Na de maaltijd en mooie gesprekken weer de straat op. Inmiddels is het donker geworden en miezert het. Maarten weet de plekken waar even gekeken moet worden goed te vinden. Zijn bewakingsgebied bestaat uit een winkelgebied, woonwijken, bedrijventerrein, landelijk gebied, grensovergang Hazeldonk en snelwegen. Soms even wat bijstand geven aan de collega's buiten het eigen district. En dan… vallen het navigatie- en communicatiesysteem uit. Maarten reageert geërgerd. “Dat gebeurt regelmatig. Je zult maar midden in een spoedmelding zitten!” Eind van het liedje is dat we teruggaan naar het bureau en zelfs van auto moeten wisselen om toch goed bereikbaar te kunnen zijn. Dat laatste is niet meer nodig. De laatste anderhalf uur van deze dienst komen er geen meldingen meer binnen.

Al met al een leerzame dienst met voor mij genoeg zaken om over na te denken en trots te zijn op zulke professionele politiecollega’s. Een woord van dank aan Maarten en de eenheidsleiding van Zeeland-West-Brabant voor de gelegenheid die ik kreeg om mee te kijken aan ‘de binnenkant’ van het belangrijke en veeleisende politiewerk.