‘Soms staan we voor een duivels dilemma’

Kenny Marijs werkt als allround politiemedewerker in de noodhulp bij het basisteam Oosterscheldebekken en bij de vrijwillige brandweer van Vlissingen. “Hulpverlening zit in mijn bloed. Beide beroepen zijn prima te combineren.”

Kenny merkt dat de werkzaamheden bij zowel de politie als bij de brandweer tijdens de coronacrisis anders zijn geworden. “Bij de brandweer zijn we bijvoorbeeld gestopt met onze oefenavonden. We gaan in principe alleen nog op noodzakelijke meldingen af. We hebben natuurlijk extra aandacht voor onze hygiëne, maar soms is het best lastig.  Wanneer er ergens brand is of er is bijvoorbeeld een verkeersongeval waarbij we moeten assisteren dan ga je er gewoon op af, daarvoor doe je dit werk, om mensen te helpen. Hoe dan ook. Ik merk aan de mensen op straat dat ze de coronamaatregelen sneller vergeten wanneer er in hun omgeving iets spannends gebeurt, zoals laatst bij een woningbrand midden in een woonwijk. Iedereen komt dan toch naar buiten en staat dicht bij elkaar.

Als bescherming hebben we bij de brandweer wel het voordeel dat we altijd al onze pakken dragen en ademlucht bij ons hebben. Dus ook als we mogelijk te maken krijgen met een coronageval. Bij de politie is dat toch anders. Daar heb je vaak niet de tijd om alle extra beschermingsmaterialen aan te doen als er levens op het spel staan, omdat de situatie onverwachts kan veranderen.”

Duivels dilemma

Vorige week tijdens een noodhulpdienst voor de politie werd Kenny nog opgeroepen bij een reanimatie. In zo’n geval moet je snel beslissen wat je doet. “De richtlijnen zijn dat we wel de AED aansluiten, maar dat we volwassen niet meer beademen. Dit blijft wel je eigen keuze en dat is heftig, want wat doe je als iemand aan het vechten is voor zijn leven maar wel coronaverdacht is. Dan sta je toch voor een duivels dilemma.”

Op dit moment zijn Kenny en zijn collega’s vooral bezig met handhaving van de coronamaatregelen. “We krijgen steeds meer meldingen van samenscholing en overlast van jeugd. Ook de conflictmeldingen nemen toe nu mensen bij elkaar op de lip zitten. Deze week heb ik voor het eerst bekeuringen uitgedeeld aan jongeren die zich niet aan de regels houden. Dan ga je eerst het gesprek aan, maar soms willen ze gewoon niet luisteren. ‘We zitten toch 1,5 meter uit elkaar’, krijg je dan als antwoord, terwijl ze rug aan rug op een bankje zitten. We checken ook vakantieparken en campings op toeristen. Tot nu toe gaat dat goed. Het is te hopen dat de mensen dit paasweekend ook thuisblijven.

Wennen

Zowel bij de politie als bij de brandweer is het wennen om in deze tijd te werken. “We krijgen handelingskaders per mail en een duidelijke briefing. Maar bij de brandweer moeten we binnen enkele minuten uitrukken en is er soms gewoon geen tijd om alles in acht te nemen. Bij de politie moet je precies weten welke haken en ogen er zitten aan de noodverordeningen, om dit alles juridisch goed af te handelen. Daarnaast is het voor ons natuurlijk ook nieuw dat we ons werk zoveel mogelijk moeten doen op gepaste afstand. Maar goed, uiteindelijk went dit vanzelf. We moeten nog wel een tijdje zo door vrees ik.”