Politiebonden eisen acute maatregelen

Politiebonden eisen acute maatregelen

21 nov 2019, Capaciteit

om uitputting politieorganisatie te voorkomen

De politiebonden eisen dat de minister, de politietop, burgemeesters en het OM voor 1 januari 2020 noodzakelijke keuzes maken over hoe de politie wordt ingezet. Een woordvoerder zegt namens de politiebonden: “Het credo ‘niet alles kan’ geldt ook voor de politie. Zoals het nu gaat, raken politiemensen en hun organisatie in moordend tempo volledig uitgeput. Ook burgers worden de dupe van onderbezetting bij de politie. Aangiftes blijven liggen en bij veel zaken is doorpakken niet mogelijk. Veel meldingen worden in de wacht gezet of krijgen geen navolging. Daar komt nog eens bij dat de politie geen menskracht heeft om de georganiseerde misdaad een halt toe te roepen.”

Jarenlang gaven politiemensen samen met de bonden verontrustende signalen af aan de politiek. Er is herhaaldelijk aangegeven dat de politie afstevent op enorme tekorten met desastreuze gevolgen. Het is aan dovemansoren gericht. Veel politiemedewerkers hebben er weinig vertrouwen meer in dat de politiek actie onderneemt. Wel is de behoefte groot om te laten zien dat het water hen aan de lippen staat. De enquête werkdruk (2019) werd 3.700 keer ingevuld. Behalve schrijnende verhalen droegen de respondenten in deze enquête ook suggesties aan om de forse werkdruk in te dammen.

Noodmaatregelen

Met de eisen van de politiecollega’s richten de bonden zich direct tot de partijen die volgens hen de verantwoordelijkheid dragen om keuzes te maken. “Van politiemensen kan niet worden gevraagd dat zij ‘nee’ verkopen aan de burger. De politiebonden willen korte en lange termijnoplossingen zien,” zegt een woordvoerder namens de bonden. De korte termijn-oplossingen moeten gezien de alarmerende situatie voor 1 januari 2020 duidelijk zijn. De bonden doen hiervoor een aantal suggesties, waaronder de volgende:

Richting de minister:

Richting de burgemeesters:

Richting de politietop:

Richting de OM-top:

Alarmerende situatie

Zoals het nu gaat is er sprake van een onverantwoorde, ongezonde situatie voor politiemensen. De politie loopt op haar tandvlees. Een woordvoerder namens de bonden: “We zien het overal om ons heen. Collega’s vallen om, draaien te veel en te lange diensten, zien dat hun gezinsleven onder druk staat en worden kwetsbaar door beperkte opschalingsmogelijkheden. Wijkagenten en vele andere collega’s uit de basisteams worden noodgedwongen in de noodhulp ingezet en of voor extra beveiligingstaken. Dit gaat ten koste van hun reguliere werk. De politiek klopt zichzelf op de borst omdat agenten in de wijk aanwezig zijn. Maar in de praktijk is hier weinig van te zien.”

Krapte neemt toe

Ook binnen de ondersteuning en opsporing staan collega’s door onderbezetting flink onder druk. “Duizenden zaken zijn al stopgezet of liggen op de plank en steeds vaker kunnen aangiftes van burgers niet worden opgenomen. Eenvoudigweg omdat het werkaanbod van de politie en het aantal beschikbare politiemensen totaal niet meer in evenwicht is. Het ziekteverzuim lijkt eerder op te lopen dan af te nemen, het aantal politiemensen dat uit onvrede de organisatie verlaat stijgt en de komende jaren gaan 14.000 tot 17.000 collega’s met pensioen.”

Maatregelen lange termijn

Het is pijnlijk dat de politiek er niet zelfstandig in is geslaagd om het tij te keren. Collega’s willen er voor burgers zijn, zaken oplossen die burgers direct raken. Investeren in een nieuwe lichting politiemensen is een vereiste, die zijn er alleen niet van de ene op de andere dag. Ook op de lange termijn moet de politiek haar prioriteitenlijst voor de politie dus bijstellen. Veel politiemensen zien het schrappen van taken als een noodzakelijk kwaad. Zij vrezen dat de politie haar geloofwaardigheid in de samenleving verliest als zij bepaalde zaken geen prioriteit meer geeft.

Oneigenlijke taken

Politiemensen geven aan dat nog meer tornen aan de primaire politietaken geen goed idee is. Dat voedt juist de criminaliteit. De politie moet zichtbaar en aanspreekbaar zijn. De inzet daarentegen bij niet primaire taken, zoals de beveiliging van evenementen en opvang van verwarde personen, moet drastisch worden verminderd. Te veel oneigenlijke taken drukken zwaar op de inzet van politiemedewerkers. Ook leidinggevenden verkeren in een spagaat. Zij zien zich gedwongen om (te) veel te vragen van hun mensen, terwijl zij willen voorkomen dat collega’s ziek worden of zelfs langdurig uitvallen. Het wringt aan alle kanten.

Harde keuzes

“Politiemensen laten zich niet langer onder druk zetten met hun loyaliteit naar de burger. Dat dit de politie jarenlang overeind heeft gehouden, is al vele malen aangetoond. Maar het besef is er niet bij politici en bestuur. Of – nog erger- het wordt opzettelijk genegeerd. Harde politieke keuzes kunnen niet langer uitblijven.”

Bijlagen

Compilatie persconferentie politiebonden

OOK INTERESSANT

bottombanner

LID WORDEN VAN DE ACP?

AANMELDEN