Met en voor elkaar
28 aug 2023
‘Trots op de job’
‘Trots op de job’
Natuurlijk doet de stralende zomerzon heel veel. En ook de aanblik van de prachtig glanzende paarden die draven door de rijbak, is ronduit schitterend. Maar het enthousiasme en de gedrevenheid van de politieruiters maakt toch de allergrootste indruk. In al hun verhalen en reacties proef je het. 'Er gaat geen dag voorbij dat ik niet met een brede glimlach aan het werk ben', is een van de veelzeggende uitspraken.
Of ik mee wil naar de pop-up bij het team Levende Have in Nunspeet? Een zin die normaal gesproken al direct twee extra vragen opwerpt. Gelukkig weet ik wat mijn vakbondscollega’s Angela en Annelot van plan zijn. Al een poos trekken ze samen naar teams in het land om op de werkvloer met vakbondsleden te praten. Wat leeft er precies, spelen er specifieke problemen en kunnen de bonden iets betekenen? En dit keer gaan ze dus op bezoek bij een team van de bereden politie in het midden van het land.
Niet veranderd
Het antwoord is uiteraard: graag. Met de indrukwekkende optredens van de paarden en hun berijders voor ogen, neem je toch met plezier een kijkje achter de schermen. Een duik in de wereld van de paardenmeisjes en - jongens… Nou, dat blijkt dus al een illusie te zijn, die me meteen wordt ontnomen. 'Ik had van tevoren wel een keer op een paard gezeten, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben', vertelt een van de politieruiters in Nunspeet. 'Toch sprak de oproep voor de bereden politie me aan. En dat is na al die jaren niet veranderd.'
Unaniem gevoel
Dat geluid is unaniem binnen de hele groep die met de vertegenwoordigers van de vier politiebonden in gesprek gaat. 'Soms is het wel goed dat ik een helm met vizier op heb. Want dan zien ze niet steeds de grote glimlach die erachter schuilgaat', grapt een van onze gesprekspartners. Ze geeft aan dat het dan vooral gaat om het samenspel met de paarden en de collega’s. 'Het geeft je steeds een goed gevoel. Of je nou optreedt bij een voetbalwedstrijd, een demonstratie of gewoon door een stadscentrum rijdt. Ik blijf enorm trots op de job.'
Ongewoon werk
Zijn er dan helemaal geen manco’s? Tuurlijk wel. Een aantal jongere politieruiters heeft het dan bijvoorbeeld over stilstand in je loopbaan: 'Als je na dit werk weer terug wilt naar een basisteam, dan heeft de tijd eigenlijk stilgestaan. Dit werk is zo specifiek dat het veel minder raakvlakken heeft met het gewone werk. Dat betekent dat je achterop raakt in verschillende vaardigheden. Iets wat je bij een wisseling van functie zeker in de weg zit of zelfs je carrièremogelijkheden helemaal beperkt.'
Problemen met de kleding
Een ander hangijzer heeft te maken met de kleding en uitrusting. Daarvoor worden we meegenomen naar de ruimte met de uitrusting voor mens en paard. We krijgen er een demonstratie van wat de ruiter allemaal aan dient te trekken. Ongeacht de temperatuur en andere weersomstandigheden. 'Zeker nu het af en toe zo heet kan zijn, speelt dat enorm op', wordt misschien ten overvloede opgemerkt. Om nog maar niet te spreken over obstakels waarop vrouwelijke ruiters stuiten bij sanitaire stops. 'Het zou heel fijn zijn als we meer aangepaste kleding zouden krijgen, zoals bijvoorbeeld onze collega’s op de motor.'
Maar al met al zijn het rimpels op een oppervlak dat verder heel glad is. De uitspraak dat ze voorlopig geen mooier werk zien, geloven we ook meteen. 'Het maakt dan niet uit dat diensten af en toe behoorlijk uitlopen. Of dat je weer in het weekend door een centrum rijdt. De interactie met je collega’s, de paarden en het publiek maken het meer dan de moeite waard.'
Verhaal geschreven door Jos de Blank
Wil jij in contact komen met een van onze vakbondsadviseurs? Ramon, Angela of Stevanie staan voor jou klaar. Neem contact met ons op of kijk op de pagina ACP in jouw eenheid.
Reageren?
Over de auteur
Reacties